İstanbul'da kar yağdı. Öyle çok da değil, biraz yağdı. Bazen küçük küçük bazen lapa lapa yağdı ama çoğunlukla rüzgarla birlikte havaya savruldu. Sürekli de değil, bir gün yağdı bir gün yağmadı. Çalışanlar hiç değilse işe gidemeyecek kadar yağsın diye dua etti, öğrenciler yarı yıl tatiline denk geldi diye hayıflandı.
Bu kadar karla yine de yollar kapandı, trafik sıkıştı. Zaman zaman vapurlar çalışmadı. Metrobüs, daha bir tercih edildi bir iki gün. İnsanlar işlerinden erken çıkıp evlerine geç kaldı. Erken çıkamayanlar patronlarıyla, müdürleriyle ters düştü.
İstanbullular feryad û fîgan etti. Gazeteler, radyolar, haber siteleri, ana haber bültenleri günlerce yayın yaptı. Büyükşehir “çalıştı”
Tüm Türkiye, İstanbul'un çektiklerine kilitlendi. Ne de olsa İstanbul, Başbakan'ın aşk duyduğu kent...
Wan'da deprem oldu. İnsanlar açıkta kaldı. Çadır kurdular, kar yağdı. Isınmak için soba yaktılar, çadırlar yandı. Çocuklar öldü...
Kimsenin umurunda olmadı...
0 yorum:
Yorum Gönder