Quincey: Yunanistan Seçim Sonuçlarına Dair İlk Düşünceler

1. Her şeyden önce, bu SYRIZA’nın değil, Tsipras’ın zaferi. Tsipras’ın partisi eski halinin bir gölgesi. Kendisini destekleyecek bir parti mekanizması olmamasına, satacak gerçek bir hikâyesi olmamasına rağmen, bir kere daha karşıtlarını yıkarak muazzam bir zafer kazandı. Zorlu bir müttefik zaten olduğunu biliyorduk, şimdi ona hak ettiği şekilde muamele etmeliyiz: Zorlu bir karşıt olarak.

2. Aksine, Halkın Birliği ve genelde Sol (Yunanistan Komünist Partisi’nin performansı da hayal kırıklığı yarattı) küçük düşürücü bir yenildi aldı. Halkın Birliği’nin saflarında birkaç bakanı, 30 kadar milletvekili, sendikacıları, aktivistleri ve gerçekten ünlü simaları (Zoe, Glezos, hatta birkaç gün önce desteğini açıklayan Varoufakis) vardı. Yine de kurnaz Tsipras ve elemanları tarafından boğuldular.


3. İlerleyen günlerde yenilgiyi açıklamak için pek çok gerekçe bulunacaktır (veya icat edilecektir). Lafazanis’teki karizma eksikliği, seçimlere hazırlıksız yakalanmaları, kibirleri vs. Karşı karşıya kaldığımız şey bir paradigma değişikliği: Halkın Birliği’nin politikasını üzerine kurduğu ve son birkaç yıldır Yunan politik (ve sosyal) sahnesine egemen olan “Memorandum vs. Memorandum karşıtı” eksen artık geçerli değil gibi görünüyor. Tsipras’ın teslim olmasından sonra halk (en azından kalkıp oy vermeye dert edinenler), takım elbise giyen Troyka yetkilileri tarafından hükmedilme şeklindeki korkunç kadere boyun eğmiş görünüyorlar. Bu bağlamda Tsipras’ın zaferi (alternatiflerine göre) iyi haber. En azından sosyal haklar, göçmen krizi vs. konulara duyarlılar.

4. Eğer konu buysa, ve Yunanistan’ın savaşı sona ermekten çok uzaktaysa (tek bir örnek olarak: Tsipras ve yanındakilerin yıl sonuna dek troykanın dayattığı 130 önlemi meclisten geçirmeleri gerek) kaçınılmaz olarak hayat, yeni sorular ve sosyal ihtilafların etrafında örgütleneceği eksenler getirecek.

5. Ama, gelin gerçeklerle yüzleşelim, mücadelenin bu safhasına muazzam güçsüz bir pozisyonda başlıyoruz. Refendumun HAYIR’ı politik tarihten silindi (mecliste Hayır diyen sadece Altın Şafak var), SYRIZA’nın Demokratik Parti’ye (İtalyan) dönüşümü tamamlandı ve KKE her zamanki gibi pısırık. Geri kalan yorgun ve güçsüz protesto hareketi, birkaç bin “evsiz” eylemci ve eski parti yöneticisi ve elbette eşsiz oy vermeme hali (bu da kendilerini bu seçimlerde ifade edecek yol bulamayan sosyal akımlar olduğunu gösteriyor OLABİLİR).

Zor olacak çocuklar, zor olacak.

Quincey

Analyze Greece!

Çeviri: Kontra Salvo